چگونگی تغذیه سگ پیر، در طول مراحل زندگی؛بخش چهارم؛غذای مخصوص سگ های مسن Geriatric Foods

درباره ی تغذیه سگ بالغ بخوانید.

 همان طور که سگها پیرتر می شوند نیازهای تغذیه ای شان تغییر می کند. حیوانات خانگی مسن معمولا مستعد ابتلا به بیماری هایی همچون اختلال عملکرد کلیه، آرتریت و تغییرات شناختی می باشند. رسیدن به سن پیری در سگها، در نژادهای گوناگون ، متفاوت است . به همین دلیل باید بسیار به تغذیه سگ پیر توجه شود.
معمولا نژاد های غول پیکر و بزرگ ، سریع تر از سایر نژادهای ریز جثه پیر میشوند. به عنوان مثال بسیاری از دامپزشکان شروع سن پیری برای نژاد سگ گریت دین را حدود ۶ تا ۷ سالگی می دانند در حالی که این سن برای نژاد شی هواهوا از ۹ الی ۱۰ سالگی شروع میشود. سازمان AAFCO اصطلاح " رژیم سگهای مسن" را به رسمیت نمی شناسد . بنابراین هیچ استاندارد یا الزامی برای شرکت های تولید غذای سگ، برای زدن برچسب "غذای سگهای مسن یا ارشد" وجود ندارد. اکثر غذاهایی که با این نام یعنی "رژیم سگهای مسن" برچسب گذاری می شوند، از لحاظ فرمول با هم متفاوت هستند. در کل پژوهشهای اندکی برای مشخصات مواد غذایی مطلوب، جهت سگ های پیر انجام شده و بسیاری از شرکت ها هرکدام ایده آل های خود را برای آنچه که برای سگ های ارشد مناسب است تعریف می کنند.
اغلب سگ های مسن نیازهای تغذیه شان را می توانند از غذای مخصوص بزرگسالان تامین کنند. در حقیقت اگر سگ شما سالم باشد و از یک برنامه غذایی منظم در طول زندگیش استفاده کرده باشد، نیازی به تغییر در برنامه غذایی اش ندارد.

به طور کلی غذای سگ های پیردر مقایسه با سایر غذاها، کم چرب هستند تا از چاقی در آنها جلوگیری کرده و حاوی میزان مناسبی از پروتئین جهت حفظ توده عضلانی آنها است در حالی که میزان حجم کار کلیه ها را نیز کاهش میدهد. به این نکته مهم توجه داشته باشید که لزوماً محتوای چربی، در رژیم های غذایی سگها، به تنهایی باعث ایجاد چاقی در سگها نمیشود. در کل چاقی ، ناشی از مصرف بیش از حد کالری است، چه در چربیو چه در پروتئین و کربوهیدرات.
رژیم غذای سگهای مسن حاوی آنتی اکسیدان بیشتری است . نشان داده شده است که آنتی اکسیدان های خاصی به کاهش سرعت پیر شدن مغز و تغییرات شناختی در سگ ها کمک می کنند . همینطور این تحقیقات نشان می دهد که آنتی اکسیدان ها باعث کاهش میزان رادیکال های آزاد می شوند که می توانند باعث آسیب سلول ها و ایجاد پیری شوند. بسیاری از فرمول های غذای سگ های سالخورده حاوی گلوکوزامین و گاهی اوقات کندروتین، با هدف حفظ سلامتی غضروفهای سگ میباشد. با این حال مقدار کافی از این ماده برای درمان و رژیم سگهای مسن در هیچ یک از دستور غذایی های موجود وجود ندارد و باید صرفا به جای تکیه بررژیم غذایی، ازاین مکمل به صورت جداگانه استفاده کرد.
اگر سگ شما دارای بیماری خاصی مانند بیماری کلیوی باشد، استفاده از رژیم غذایی های خاصی که برای این دسته از سگ ها تهیه شده است مفیدتر خواهد بود. البته این نوع غذا تنها توسط دامپزشک و تحت نظارت آن باید مصرف شود. اینگونه رژیم های درمانی برای همه سگ ها مناسب نیستند و باید برای هر سگی با توجه به شرایط آن و کاملاً تحت نظارت دامپزشک تجویز و مصرف شود.
سگهای پیر مستعد ابتلا به انواع مشکلات سلامتی هستند. شما برای حفظ سلامتی سگ خود باید با دامپزشک خود در تماس باشید تا مکمل ها یا رژیم های مخصوص سگ خود را دریافت کنید.
خلاصه: همانطور که سگ ها پا به سن میگذارند تغذیه یک امر کلیدی میشود. اما نیازی نیست شما به سرعت رژیم غذایی سگتان را تغییر دهید. تنها کافی است که شما میزان کالری غذای سگ خود را با توجه به میزان فعالیت و متابولیسم آن تنظیم کنید تا سگ خود را لاغر نگه دارید. برای هرگونه بیماری خاص و رژیم تجویزی با دامپزشک خود مشورت کنید.